มยองนัง : สวัสดีจ้า~ วันนี้มยองนังคนสวยรับเป็นพิธีกรสัมภาษณ์สดๆ เองเลย~ ว่าแต่หน้าตาดีๆ ราวกับดาราเกาหลีแบบนี้เป็นใครกัน แนะนำตัวกันหน่อยนึงสิจ๊ะ >0</
หนุ่มกรุงโซล : สวัสดีครับ ‘หนุ่มกรุงโซล’ เองครับผม (^O^)// (โบกมือทักทายมยองนังและนักอ่านทุกท่าน) ชื่อเล่นจริงๆ ชื่อ ‘เดียว’ ครับ น้องๆ ในบอร์ดก็จะเรียก พี่เดียว เฮียเดียว หรือจะเรียกอะไรก็ได้ครับ ผมคุยง่ายและเป็นกันเอง เจอกันก็ทักทายได้นะครับ ไม่กัดแน่นอน
มยองนัง : นามปากกานี้ ท่านได้แต่ใดมา มีความสำคัญอะไรกับเรารึเปล่าเอ่ย
หนุ่มกรุงโซล : หลายคนอาจจะสงสัยว่านามปากกานี้คนเขียนต้องมีเชื้อสายเกาหลีอะไรแบบนี้แน่เลย แต่จริงๆ แล้วหารู้ไม่ว่า...ไม่มีเลย...(-_-;;) แต่ที่ใช้นามปากกานี้เป็นเพราะนิยายเรื่องแรกเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับพระเอกที่เป็นซูเปอร์สตาร์ของประเทศเกาหลี เลยจับพลัดจับผลูใช้แต่นั้นมานั่นเอง...
มยองนัง : ตอนนี้ทำอะไรกันอยู่จ๊ะ
หนุ่มกรุงโซล : ตอนนี้ยังเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ครับ ปีท้ายๆ แล้ว งานท่วมหัวเลย ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ด้วยนะครับ อยากจบแล้ว o(^O^)o
มยองนัง : ของโปรดที่ชอบคืออะไรเอ่ย อยากรู้จัง (เผื่อเป็นแบบเดียวกัน มยองนังจะได้ไปแย่งกิน อิอิ >_<)
หนุ่มกรุงโซล : ไม่อยากบอกเลย กลัวโดนแย่งอ่ะ แอบกระซิบบอกนักอ่าน (อย่าให้มยองนังได้ยินนะ) ตอนนี้ชอบกินบลูเบอรี่ชีสเค้กมากๆ เจอที่ไหนซื้อกลับบ้านตลอด
มยองนัง : แล้วทำยังไงถึงได้มาเขียนนิยายสนุกๆ กับแจ่มใสจ๊ะ
หนุ่มกรุงโซล : ตอนแรกก็เขียนนิยายลงเว็บไซต์ให้ได้อ่านกัน แล้วพอดีมีสำนักพิมพ์อื่นๆ ติดต่อเข้ามาขอเรื่องไปตีพิมพ์ แต่ด้วยความเป็นแฟนแจ่มใสผมเลยปฏิเสธที่อื่นๆ ไปทันที แล้วก็ส่งมาลุ้นให้แจ่มใสพิจารณาจนได้ตีพิมพ์มาจนถึงบัดนี้ครับ
มยองนัง : มยองนังแอบสืบทราบมาว่า นักเขียนแอบเอามยองนังไปเป็นแบบในการสร้างนางเอกใช่มั้ย สารภาพมาซะดีๆ (ฮึ่มๆ)
หนุ่มกรุงโซล : เท่าที่จำความได้ผมไม่เคยให้นางเอกมัดแกละเลยซักเรื่องเดียว!
มยองนัง : วันว่างที่ไม่ได้แต่งนิยาย ปกติแล้วจะไปแฮงค์เอาท์กันที่ไหนรึเปล่าจ๊ะ
หนุ่มกรุงโซล : อยากจะมีวันว่างให้แฮงค์เอาท์เหมือนกันนะมยองนัง แต่ตอนนี้ผมหาวันว่างมาแต่งนิยายยังหายากเลย (T^T) แต่ถ้ามีเวลาว่างจริงๆ ก็ไปเดินเล่นสยามเหมือนเดิมครับ
มยองนัง : แรงบันดาลใจในการสร้างพระเอก-นางเอกในเรื่องเนี่ย เอามาจากชีวิตจริงรึเปล่าจ๊ะ
หนุ่มกรุงโซล : ถ้าบอกว่าเอาพระเอกมาจากตัวเองเดี๋ยวจะมีคนเลิกอ่าน (>_<) จริงๆ แล้วก็ได้แรงบันดาลใจมาจากชีวิตประจำวันนี่แหละครับ ไปนู่นมานี่ เดินถนนพบเจอผู้คนที่มีคาแรกเตอร์แตกต่างกันไปก็เอามาปั้นให้เป็นพระเอกนางเอกให้ทุกคนได้อ่านกัน
มยองนัง : นอกจากชอบอ่านหนังสือแล้ว ชอบดูหนังกันรึเปล่าจ๊ะ
หนุ่มกรุงโซล : ชอบมากๆ อยากจะไปแข่งดูหนังมาราธอนมากๆ เลย มยองนังสนใจไปแข่งเป็นเพื่อนผมอ๊ะเปล่า อิๆ (^///^)
มยองนัง : ถ้าต้องออกไปข้างนอก แล้วนำของติดตัวไปได้สามชิ้น จะเอาอะไรไปบ้างจ๊ะ
หนุ่มกรุงโซล : โทรศัพท์มือถือ นาฬิกา กระเป๋าสตางค์
มยองนัง : ถ้ามีพรหนึ่งข้อจะขออะไรกันมั่ง
หนุ่มกรุงโซล : ขอให้คนที่อ่านนิยายของผมสวยและหล่อขึ้นกันทุกๆ คนเลย (ถูกใจขอเสียงหน่อย) \(^O^)/
มยองนัง : ก่อนจากกันวันนี้ ฝากอะไรถึงเพื่อนๆ นักอ่านกันหน่อยสิจ๊ะ
หนุ่มกรุงโซล : ขอบคุณทุกคนที่ติดตามผลงานนะครับ ยังไงก็อยากให้ติดตามผลงานของผมต่อไปเรื่อยๆ ใครอ่านก็จะได้พรที่ผมขอไปเมื่อกี้ด้วยน้า~ สุดท้ายนี้ก็ขอสัญญาว่าจะพยายามให้มากขึ้นทั้งเรื่องความเร็วและคุณภาพ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะครับ รักทุกคนเลย (^O^)///
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น