Love Crazy Boy รักสุดป่วนกับคุณชายสุดบ๊อง
บทนำ
ณ วันปิดเทอม
“พี่แจนขา~คุณแม่ส่งจดหมายมาแล้วววว” สาวสุดสวยอายุ 17 บอกกับพี่สาวตัวเองที่ชื่อ ‘แจนยัวรี่(January)’
“ไหนๆพี่ขอดูหน่อยสิ...” พี่สาวแสนสวยบอกกับน้องสาวสุดน่าเลิฟที่ชื่อ ‘ออกัส(August)’
แกร๊กๆๆ เสียงเปิดซองจดหมายสีชมพูออกม่วงๆที่แม่ของ ‘4’ พี่น้องส่งมาให้ ทำให้สี่พี่น้องหันมาสนใจ แจนยัวรี่ซึ่งเป็นพี่โตสุดให้เริ่มอ่าน
‘ถึง ‘แจนยัวรี่’, ‘มาร์ช’, ‘เอพริล’, ‘ออกัส’ลูกที่แสนน่ารักน่าเลิฟทู้กกกกกกกกกคนนะจ้ะ >_<
คือที่แม่ไม่ได้ส่งจดหมายมาร้อยปีร้อยชาติแม่กับพ่อรู้สึกเศร้าโศกเสียใจเป็นยิ่งใหญ่ T^T(กระซิกๆ)...’
“เอ่อพี่แจน...ข้ามๆไปบ้างก็ได้นะที่มันไม่มีสาระนะ” น้องเอพริลแสนสวยบอกกับพี่ที่กำลังอ่านอย่างตั้งอกตั้งใจ
“โธ่ ขัดทำไมกำลังอินๆ” พี่แจนต่อว่าน้องแล้วก็อ่านต่อโดยทำตามคำแนะนำของเอพริล
‘...คือแม่จะบอกว่า...แม่ตั้งตัวได้แล้วลูกๆทั้งหลายแหล่ และตอนนี้แม่อยู่ที่ฮ่องกงแล้วจ้ะ...’
แม่กับพ่อของลูกทั้งสี่คนนี้ออกไปตั้งตัวให้มีพอกินพอใช้เพราะเมื่อก่อนครอบครัวนี้ไม่มีแทบที่ซุกหัวนอนด้วยซ้ำไป แต่ก็ได้ความช่วยเหลือจากพ่อใหม่ของพวกเขา...
จริงๆพ่อของพวกเธอได้เสียชีวิตจากการสิ้นคิด เพราะพ่อของพวกเธอได้ถูกเพื่อนโกงไปหมดจนไม่เหลืออะไร เลยคิดสั้น แม่ของพวกเขาวันนั้นเสียใจอย่างหนักเพราะไม่เหลืออะไรแล้วแถมยังเสียพ่อไปอีก...เธอจริงไปตามหารักแท้ใหม่(T^T)ซึ่งก็คือพ่อของพวกเธอในปัจจุบันนั่นเองพวกเขาเลยปลีกตัวไปสร้างตัวใหม่ที่ต่างจังหวัดและตอนนี้อยู่ที่ฮ่องกงแล้วและทิ้งลูกๆทั้งสี่คนอยู่ที่บ้านเช่าราคาไม่แพ๊งงงงไม่แพงก็แค่ตกเดือนละสองพันห้าเอ๊งงงงงงง
‘และแม่ก็จะบอกลูกๆ ว่า...ว่า...ว่า...ว่า!!!...’
“ว่าอะไรอะพี่แจนมาร์ชตื่นเต้นแล้วน้า T^T” สาวน้อยนามว่ามาร์ชโอดครวญเพราะว่าพี่สาวมัวแต่ทำให้ตื่นเต้น
‘ว่า...ว่า!!!ว่าแม่จะยังไม่กลับไปหาพวกลูกๆที่น่ารักทั้งหลายจ้ะ ^_^...’
“อ่าวพี่แจนไหนแม่บอกว่าตั้งตัวได้แล้วไง...” ออกกัสขัดขึ้นมา
“น้องกัสขัดขึ้นมาทำไมละค่ะ...พี่ยังอ่านไม่จบเลยน่ะ” พี่สาวพูดขึ้นมาอย่างโมโหเพราะอ่านไม่จบสักที
‘โดยแม่จะส่งคน(คือแม่รวยแล้วอะโฮะๆๆๆ)ไปจับตามองดูลูกว่าลูกนั้น...ทำงานทำการกันบ้างมั้ย ตั้งใจเรียนรึเปล่ากัน ถ้าคนของแม่ส่งข่าวมาบอกลูกว่า!!!ไม่ช่วยแม่หาเงินและไม่ตั้งใจเรียนละก็...ไม่ต้องได้สมบัติร้อยล้านอันมีค่ามหาสมุทรนะจ้ะ ^-^
อ๋อแล้วอีกย่างนึงนะจ้ะลูกรักทั้งหลาย >_<ไม่ต้องโทรหาแม่นะจ้ะเพราะว่าแม่เปลี่ยนเบอร์แล้วจ้ะคือธุรกิจมันเยอะเลยต้องเปลี่ยนหลายๆเครื่องเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาแม่ทำเครื่องนั้นหายเลยขี้เกียจไปขอซิมใหม่นะจ้ะโอเคแม่ไปแล้วนะจ้ะบ๊ายบายคือแม่ติดธุระอะจ้ะต้องรีบเขียนบ๊ายบาย
(ปูลู.ต้องช่วยแม่ทำงานกันทุกคนนะถ้าใครขัด...^-^)
รักและคิดถื้งงงงงงคิดถึง
หม่ามี้♥’
“หนูว่านะแม่เขียนมาอวดรวยมากกว่านะค่ะ”มาร์ชพูดขึ้นหลังจากที่พี่แจนพี่สาวเธออ่านเสร็จ
“พี่ว่านะแม่คงเอาจริงแน่ๆ...อืม...จุดประสงค์คืออยากให้เราช่วยเหลือตัวเองได้มั้ง...งั้นเอาละ” เธอพูดอย่างหนัดแน่นและเสียงเข่มว่าเธอเอาจริง
“พวกเธอ...ในเมื่อพี่เป็นพี่โตสุดของบ้าน ขอสั่งให้ทุกคนออกไปหางานทำบัดเดี๋ยวนี้” พูดแค่นั้นทุกๆคนก็รีบวิ่งขึ้นไปแต่งตัวแต่งหน้าทำผมเพื่อพร้อมที่จะไปเดินหางานอย่างสง่าผ่าเผยแต่ยกเว้นอยู่คนเดียว...ออกัสนั่นเองเธอมีนิสัยห้าวววววห้าวและไม่ค่อยชอบแต่งตัวบางวันก็เสื้อยืดกางเกงยืนขายาวบ้างก็ขาสั้นบ้างก็กางเกงผ้าบ้างแบบ...ใส่แล้วไม่แคร์อะค่ะ...จะแคร์ทำไมละค่ะเธอคิดอย่างนั้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น